Με μια ονειρική ανατροπή, ο φευγαλέος αντικατοπτρισμός του νερού αναδεικνύεται σε βάση στήριξης, παραπέμποντας σε μια φαντασιακή πολιτεία. Καράβια, μάτια, σαξόφωνα, σπίτια… συνευρίσκονται αναζητώντας τον επανακαθορισμό τους από το θεατή, προκαλώντας τη δημιουργό του παρόρμηση. Με άλλα λόγια αποτελούν κομμάτια μιας εν εξελίξει εγκατάστασης (installation).